Wilki w Europie – rok 2022.
Obecnie szacuje się, że w 27 krajach UE żyje około 19.000 wilków. Jest to o 31% więcej niż według danych z 2016 roku (14 500).
Pokazuje to inwentaryzacja przygotowana przez LCIE (Large Carnivore Initiative for Europe), która jest grupą roboczą w ramach IUCN (Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody). Na całym kontynencie europejskim bez Rosji, Białorusi i Ukrainy na wschód od Karpat, liczebność wilków szacuje się na 21.500. Wilki dzielą się na dziewięć różnych populacji.
Na poziomie europejskim ogólny stan ochrony wilka ocenia się jako stan „najmniejszej troski”, LC.
Populacja wilków z Europy Środkowej (której częścią są wilki duńskie) szacowana jest na 1850 osobników (wobec 770 w 2016 r.) i ma status „bliski zagrożenia”, NT. Wilki duńskie, które w raporcie oszacowano na 14 osobników na koniec 2021 roku, stanowiły zaledwie 1% środkowoeuropejskiej populacji wilka.
Raport zawiera również dane liczbowe dotyczące liczby zabitych zwierząt gospodarskich i kwot odszkodowań wypłacanych w poszczególnych krajach.
Chociaż metody obliczania i systemy odszkodowań różnią się znacznie w zależności od kraju, a dane liczbowe z poszczególnych krajów mogą się znacznie zmieniać z roku na rok, statystyki dostarczają jednak przeglądu skali problemu w różnych krajach.
Szybka kompilacja danych z krajów, w których zarówno dane o populacji wilków, jak i oceny szkód dla zwierząt domowych są dostępne od 2020 roku, pokazuje, że w 2021 roku, w porównaniu z innymi krajami Dania była dotknięta stosunkowo łagodnie pod względem liczby zwierząt domowych zabitych na wilka ( 5.6 : Rysunek 1) i odszkodowanie z tego wynikające wyniosło ok. 12 000 DKK na wilka, (Rysunek 2).
(Szwecja miała koszty znacznie wyższe, zbliżające się do 30.000 DKK, natomiast liczbowo poniżej 1 szt. zabitych zwierząt domowych.
Polska nie figurowała w obu tych tabelach.)
(1 DDK – 0,64 PLN)
Największą liczbę zabitych zwierząt gospodarskich na wilka odnotowano w Belgii (24 zabitych zwierząt gospodarskich na wilka, głównie owiec). Licząc wypłaconą rekompensatę, Finlandia miała najdroższe wilki w Europie (ok. 76.000 DKK na wilka), co wynika głównie z drapieżnictwa na udomowionych reniferach.
Raport ocenił również zagrożenia dla europejskich populacji wilków, w tym hybrydyzację z psami. Ta ostatnia jest oceniana jako problem m.in. we Włoszech i Chorwacji, ale nie w Europie Środkowej i Północnej.
Raport jest dostępny w całości pod następującym linkiem:
https://rm.coe.int/inf45e-2022-wolf-assessment-bern-convention-2791-5979-4182-1-2/1680a7fa47
Źródło: https://www.ulveatlas.dk/nyheder/stigende-antal-ulve-i-europa/
Informacje zawarte w raporcie są interesujące i obrazują sytuacje w każdym kraju UE, w tym również w Polsce. Ilość wilków w każdym kraju jest oceniana różnie – w Polsce według danych z roku 2019, w Szwecji, Norwegii, Finlandii czy Dani według aktualnej inwentaryzacji 2021/2022.
Interesujące jest również porównanie statusu ochrony wilka na terenie UE. Tutaj najstarsze NT, bliskie zagrożenia, ma Polska i pochodzi z roku 2001.
Polska ma trzy populacje wilcze. Karpacką, najmniejszej troski, LC, 294 osobników, Bałtycką, najmniejszej troski, LC, 1050 osobników oraz Centralnej Europy, bliska zagrożeniu, LC, 550 osobników.
W linku duńskim mamy interesujące dane o kosztach odszkodowań dotyczących zabitych przez wilki zwierząt gospodarczych i tutaj jest dosyć ciekawa sytuacja – brakuje danych z Polski, zarówno ilości zwierząt jak i kosztów odszkodowań.
Prawie 1900 wilków, co prawda przed trzema laty i żadnych raportowanych szkód w hodowli zwierząt? Zwłaszcza, że wszyscy sąsiedzi Polski je wykazują?
Zdjęcie: ntt