Podczas konferencji “2017 Timberland Investment Conference” (post po angielsku), w której miałem możliwość uczestniczyć w marcu tego roku na Florydzie (USA), miałem również wielką przyjemność przeprowadzić wywiad z Bob’em Izlarem – Dyrektorem Centrum Biznesu Leśnego im. Harley’a Langdale, Jr na Uniwersytecie w Georgii (UGA) w Stanach Zjednoczonych. Dyrektor Izlar opowie Wam dziś więcej na temat studiów dotyczących biznesu leśnego, głównego celu Programu Biznesu Leśnego na UGA, potencjalnych możliwości po skończeniu takich studiów, a także o ogólnym upadku wielu światowej klasy szkół leśnych, od połowy lat 70-ych ubiegłego wieku. 

Na początku chciałbym podziękować Panu Dyrektorowi za udzielenie wywiadu. W imieniu czytelników Monitora Leśnego, dziękuję Panu za chęć podzielenia się wiedzą i doświadczeniem.

Panie Dyrektorze, pamiętam bardzo dobrze z Pana mowy inauguracyjnej na “2017 Timberland Investment Conference” , w której wspomiał Pan, że wszelkie datki i pieniądze z konferencji zostaną przeznaczone w celu wsparcia studentów na Uniwersytecie w Georgii. Czy mógłby podzielić się Pan z nami, w jakich aspektach studenci otrzymają wsparcie?

– Oczywiście. Program Biznesu Leśnego na UGA jest programem kompletnie samofinansującym się bez żadnej pomocy ze strony Uniwersytetu w Georgii czy College’u (w polskiej nomenklaturze college jest czymś w rodzaju wydziału na uniwersytecie) Leśnictwa i Zasobów Leśnych im. Daniel’a B. Warnella. Także, musimy sami zapewnić sobie finansowanie i pieniądze na własną rękę. Sponsorzy konferencji bardzo nam w tym pomagają. W związku z tym, nie wykorzystujemy tych funduszy do pokrycia wydatków związanych z konferencją, lecz pieniądze idą na opłacenie studentom czesnego (moja dygresja: w USA płaci się za możliwość studiowania) i jeszcze zostają, aby zapewnić im miesięczne stypendium. Więc, nasi sponsorzy są bardzo ważni, abyśmy mogli kontynuować nasz sukces w rekrutacji najlepszych studentów na świecie, do tak wyjątkowego pragramu jakim jest nauka o leśnych inwestycjach i biznesie leśnym. 

Południowo-wschodnie Stany Zjednoczone są szczególnym regionem w USA, jeśli chodzi o produkcję drewna, możliwości inwestycyjne w leśnictwie, czy liczbę firm operujących w sektorze leśnym i zajmujących się takimi czynnościami jak konsulting leśny, wycena wartości lasów, fabryki celulozowo-papiernicze, fabryki wytwarzające pelety drzewne i wiele innych. Prawdopodobnie, żaden inny region na świecie nie wyprodukował tak dużo drewna jak południowo-wschodnie USA. Czy taka sytuacja była sprzyjająca dla Pana Szkoły?

    – Lokalizacja, lokalizacja, lokalizacja! Koszyk dóbr i usług związanych z drewnem na wybrzeżu Karoliny Południowej, Georgii i Północnej Florydy  jest najbardziej rozwiniętym i dynamicznym koszykiem drzewnym na całym świecie, który dodatkowo charakteryzuje się dominującą prywatną własnością lasów. Prywatni właściciele w tej części świata mogą zarządzać swoimi własnymi lasami w sposób kompletnie dowolny, w celu osiągnięcia ich osobistych celów. Gwałtowny rozwój rynku pellet drzewnyw w południowo-wschodnich USA jeszcze tylko bardziej uatrakcyjnił ten region USA. Tak bliska odległość do tak ważnego z punktu leśnictwa i drzewnictwa rejonu wpłyneła bardzo pozytywnie na wydział i studentów, głównie dlatego, że jesteśmy każdego dnia wyeksponowani na ten rynek.

Nie jestem pewny, ale myślę, że Uniwersytet w Georgii jest jedynym obecnie uniwersytetem na świecie, gdzie oferuje się otwarcie edukację w dziedzinie biznesu leśnego, a także dyplom po jej zakończeniu. Czy mógłby Pan powiedzieć nam więcej o Programi Biznesu Leśnego w Centrum Biznesu Leśnego im. Harley’a Langdale, Jr na Uniwersytecie w Georgii (UGA)? Jestem szczególnie zainteresowany tym, jaką wiedzę i umiejętności otrzymują studenci w Pana Szkole, i czym się zazwyczaj zajmują po jej ukończeniu?

    – Istnieją szkoły leśne oraz szkoły biznesowe. Ale program edukacyjny związany z biznesowym podejściem do zarządzania w leśnictwie oraz do inwestycji leśnych oferowany przez Centrum Biznesu Leśnego im. Harley’a Langdale Juniora na Uniwersytecie w Georgii, jest jedynym takim programem na świecie, który łączy studia leśne i edukację biznesową. Nasi studenci w tym samym czasie zdobywają wiedzę z programu MBA (Master of Business Administration) przez uczestnictwo na zajęciach w Koledżu Biznesowym Terry’ego na UGA jak i  praktyczną wiedzę z leśnictwa na kursach organizowanych przez Szkołę im. Warnell’a. Las i drewno to bardzo szczególny przypadek aktywów i nieruchomości, nasi studenci uczą się zasad jakie obowiązują w biznesie, a później stosują te zasady do aktywów, które są żywe i mają biologiczny wzrost, a także, które mają swoje własne klasy produktów i doświadczają przyrostu wartości z czasem. Las jest raczej mało płynnym aktywem, który ma swoje biotyczne i abiotyczne zagrożenia i ryzyka z nimi związane. Nasi studenci uczą się jak przeciwdziałać, i jak zabezpieczać się przed takim nietypowym ryzykiem biznesowym analizując różne leśne i operacyjne scenariusze. 

Inną namacalną rzeczą, której uczą się nasi studenci podczas czasu spędzonego w Georgii to ogromna ekspozycja na doświadczenie wykładowców pracujących w Centrum Biznesu Leśnego na UGA. Naszych 9 pracowników w Centrum ma łącznie ponad 120 lat doświadczenia operacyjnego w leśnictwie jako leśnicy, menadżerowie, analitycy, konsultanci itp. Nie można tego łatwo wycenić w dolarach, ale to doświadczenie operacyjne jest bardzo ważne dla edukacji naszych studentów. Nasi studenci zyskują bardzo dużo z tej głębokiej i praktycznej kompetentności naszych wykładowców. 

Po skończeniu naszej uczelni, nasi studenci pracują później jako konsultanci leśni, leśnicy w tradycyjnych leśnych firmach produkcyjnych, jako pracownicy REIT‘-ów, firm powierniczych zarządzających lasami (tzw. Timber Industry Management Organizations), firm udzielających kredyty, zakładów ubezpieczeniowych, banków, prywatnych i publicznych zakładów emerytalnych, funduszy, organizacji typu non-profit, firm rodzinnych czy innych instytucji finansowych – i bardzo rzadko – zajmują stanowiska rządowe. 

Czy jest to długi proces, aby zbudować świetną relację między Uniwersytetem a Waszymi studentami, i jakie korzyści taka relacja może przynieść?

– Ważną rzeczą odnośnie amerykańskiego modelu edukacji wyższej jest to, że od setek lat amerykańskie uniwersytety, te prywatne i publiczne, pracują na zbudowaniem lojalności wobec marki. Przykładem może być tutaj spora liczba Klubów Harwarda, które są rozproszone po całych USA i zagranicą tylko po to, aby dać administratorom, wykładowcom, pracownikom, studentom i absolwentom możliwości częstej interakcji. Wiele amerykańskich uniwersytetów robi to dokładnie w ten sam sposób i ważną częścią ich misji jest lojalność wobec marki, która procentuje późńiej w różnego rodzaju datkach na rzecz uniwersytetów takich jak pieniądze, akcje, obligacje, sztuka, ziemia itd. Amerykańskie publiczne uniwersytety ufundowane przez ziemskie granty (po angielsku: land-grant universities*) mają trzy główne składowe w swoich misjach. Jest to nauka (wykłady dla studentów), badania i służba obywatelom (podatnikom), której nie widać tak bardzo na uniwersytetach w Europie.

W Georgii zaczynamy budować lojalność wobec marki już od pierwszego dnia jak tylko student przekroczy próg uczelni, i później ten proces kontynuujemy aż do śmierci. Ten model działa rewelacyjnie! Przykładem może tutaj być związek jaki mieliśmy z Harley’em Langdalem Juniorem, który w 1938 roku był naszym studentem. Do momentu jego śmierci w wieku 96 lat, otrzymaliśmy znaczącą część jego majątku w postaci datku na rzecz uniwersytetu.

Nie tylko dostajemy darowizny w postaci rzeczowej (namacalnej), ale również nasi absolwenci i przyjaciele także obserwują nas z punktu widzenia politycznego, i są świetnymi ambasadorami dla naszych pracowników, studentów i finansowania naszego Centrum. Nasi absolwenci dostarczają nam bardzo wiele możliwości kształcenia, doskonalenia zawodowego, a także zatrudnienia dla naszych studentów.

Ostatnio, zauważyłem, że w wielu szkołach leśnych w Europie i USA, doszło do znaczącej redukcji stanowisk związanych z ekonomią leśnictwa i zarządzaniem, które zostały wręcz zdziesiątkowane przez programy kształcenia skupiające się na ekologii leśnej, czy na przykład efektów zmian klimatycznych na lasy. Wygląda na to, że Pana Centrum Biznesu Leśnego wybrało inną drogę i próbuje uzupełnić tę powstałą lukę. Czy to prawda? I czy oczekuje Pan potencjalnych konkurentów w swojej leśnej edukacyjnej niszy w najbliższej przyszłości?

  – Z wielkim smutkiem zauważyliśmy upadek wielu światowej klasy szkół leśnych, które obrały inną drogę tak jak słusznie dostrzegłeś. Ten trend zaczął się w połowie lat 70 ubiegłego wieku. My wybraliśmy inną, można wręcz powiedzieć radykalną drogę. Pozostaliśmy niezłomni i wierni naszej przynależności do tradycyjnej edukacji leśnej. Mój kolega z Texasu powiedział mi kiedyś: “Ochrona przyrody bez gotówki to tylko ochrona”. Wszystkie “zielone” programy na świecie nie będą w stanie osiągnąć niczego, jeśli nie będziesz w stanie za nie zapłacić. „Nie istnieje coś takiego jak darmowe obiady”. Ktoś musi aktywnie inwestować w ziemię, pracę i kapitał, po to, aby nasz las pracował nad naszymi finansowymi i niefinansowymi korzyściami (tzw. “zielonymi” korzyściami). Twój las musi zarabiać pieniądze, albo w przeciwnym razie jego własność przejdzie w ręce tego, który będzie wiedział jak to zrobić. Ci, którzy mają awersję do zarabiania pieniędzy, o wszelkich korzyściach mogą tylko sobie pomarzyć.  

Biorąc powyższe pod uwagę, jesteśmy prawie ostatnią uczelnią leśną w USA, która skupia się na biznesie leśnym, przemyśle drzewnym czy ekonomii. Są może jeszcze z 4 inne szkoły, które mógłbym wymienić i które są podobne do nas. Z przyjemnością powitamy konkurencję na naszym niszowym rynku, nie mniej jednak wydaje mi się, że nasi potencjalni konkurenci wcześniej czy później będą musieli podążać za naszym modelem, aby osiągnąć sukces. 

Moje ostatnie pytanie dotyczy planów Pana i Pana Szkoły w 2017 roku. Jakieś specjalne cele do osiągnięcia?

    – Cały czas podsumowujemy konferencję Timblerland Investment Conference. Najczęściej trwa to do maja. Jest wiele szczegółów, na którymi chcielibyśmy się skupić oraz książek, które chcielibyśmy skończyć do 30 czerwca – jest to koniec naszego roku fiskalnego. Później, będziemy przygotowywać się na przybycie nowych studentów w semestrze jesiennym. Do tej pory, przyjeliśmy 11, ale oczekujemy kilku więcej. Muszę osobiście ułożyć im program i zajęcia z Koledżem Biznesu Terry’ego. W połowie września, trzech naszych pracowników, jedna absolwentka i dwóch naszych przyjaciół z przemysłu będzie reprezentowało nas w panelu odnośnie inwestycji leśnych i zrównoważonego rozwoju na 125-ej jubileuszowej konferencji IUFRO we Freiburgu (Niemcy). Później są jeszcze konferencje w Portland w Oregonie, w Londynie w UK, gdzie będziemy również obecni. W tym roku nie będziemy tak bardzo zajęci jak wcześniej, ale na pewno będzie sporo rozrywki. Gdyby jej nie było, bylibyśmy już pewnie na emeryturach! 

Zapraszamy bardzo serdecznie wszystkich na naszą stronę interenetową www.ugacfb.com oraz zapraszamy na konferencję 2019 UGA Timberland Investment Conference, która odbędzie się w marcu 2019 i 2021 roku, w hotelu Ritz-Carlton na Wyspie Amelii na Florydzie (USA). 

*Są to te uniwersytety, które dostały pomoc rządową na podstawie Ustawy Morrilla z roku 1862 i 1890, która dała każdemu stanowi, który pozostał w Unii, grant w wysokości 30 000 akrów z ziem państwowych przypadających na każdego przedstawiciela stanu w Kongresie. Ziemia ta była sprzedawana, a za zyskane w ten sposób pieniądze miały powstawać szkoły (colleges) o profilach inżynieryjnym, rolniczym i wojskowym. W ten sposób zainicjonowano działanie ponad 70 nowych szkół, a niektóre z nich z czasem przekształciły się w funkcjonujące po dziś dzień uniwersytety)

Bob Izlar – jest dyrektorem i członkiem wydziału w Centrum Biznesu Leśnego im. Harley’a Langdala Juniora w College’u Leśnictwa i Zasobów Leśnych im. Daniel’a B. Warnella, na Uniwersytecie w Georgii od roku 1998. Przed karierą na Uniwersytecie w Georgii, Dyrektor Izlar przez 26 lat zdobywał doświadczenia w prywatnym sektorze leśnym na całym świecie. 

Źródło zdjęcia głównego: Sosna taeda na Florydzie (USA). Autor: Rafał Chudy