Mam wielką przyjemność zaprezentować Wam główne wyniki moich badań, które zostały opublikowane niedawno w specjalnym wydaniu naukowego magazynu Journal of Forest Policy and Economics. W tym wpisie poprosiłem mojego współautora Robert’a Haglera (można śmiało powiedzieć, że Bob jest bardzo uznanym weteranem inwestycji w aktywa leśne na świecie) o udzielenie wywiadu na temat naszej naukowej analizy światowych rynków drewna okrągłego, która skupiła się na badaniu dynamiki cen drewna okrągłego pod kątem kointegracji. Na początku mogę wspomnieć, że po przeczytaniu tego wywiadu będziecie mogli odpowiedzieć na jedno z pytań które pojawiło się w naszym ostatnim konkursie na temat ekonomiki leśnictwa i inwestycji leśnych. Serdecznie zapraszam! 

Robert, na początku bardzo Ci dziękuję za chęć wzięcia udziału w wywiadzie dla czytelników Monitora Leśnego. Zacznijmy od pytania dlaczego w ogóle warto studiować relacje cenowe występujące między zróżnicowanymi, regionalnymi rynkami drzewnymi?

Myślę, że studiowanie relacji cenowych występujących między zróżnicowanymi, regionalnymi rynkami drzewnymi warto studiować z trzech powodów:

Po pierwsze, dzięki analizie kointegracji, możliwe jest lepsze zbadanie przyszłych fluktuacji cenowych między rynkami. Ponieważ sprzedaż drewna okrągłego jest najważniejszym źródłem przychodów dla inwestorów inwestujących w aktywa leśne a także dla właścicieli lasów, zrozumienie fluktuacji cenowych jest w ich interesie. Jeżeli regionalne rynki drzewne są skointegrowane, zmiana ceny na jednym rynku oddziałuje na cenę na innych rynkach. Jednakże, musimy pamiętać, że jeżeli występuje tarcie rynkowe (ang. market friction) spowodowane zakłóceniem prawa jednej ceny (np. koszty transportu lub koszty transakcyjne), wtedy rynki szybko mogą się “rozłączyć” co może prowadzić do powstania nowych trendów cenowych.

Po drugie wiedza na temat kointegracji może: 

• pomóc inwestorom odnaleźć najlepsze aktywa w które warto zainwestować ze względu na strategię typu pair trading dokonaną na akcjach notowanych na giełdach (np. pośród REITsów wyspecjalizowanych na różnych rynkach drewna okrągłego)
• pomóc menadżerom leśnych inwestycji przy poszukiwaniu okazji arbitrażu dotyczącego wartości aktywów leśnych w regionach skorelowanych, albo
• dostarczyć końcowej dywersyfikacji aktywów w portfelu inwestycyjnym poprzez inwestowanie w takich regionach gdzie ceny drewna okrągłego wykazują niski współczynnik korelacji z innymi aktywami w portfelu.

Więcej o funduszach inwestycyjnych, czyli o tym czym jest TIMO czy REIT, przeczytacie w poniższym wpisie:

Leśne fundusze inwestycyjne – czyli co powinieneś o nich wiedzieć

Po trzecie, poziom integracji rynkowej może również informować decydentów na temat przepływów handlowych drewna i  pomagać im w podejmowaniu odpowiednich decyzji w czasach zmieniających się uwarunkowań rynkowych. Ten argument może być bardzo istotny na przykład pod względem wyboru lokalizacji tartaków. Często lokalna ekspansja pojemności przerobowej tartaku i w konsekwencji wzrost cen drewna okrągłego mogą wystąpić kiedy istotny rynek drzewny jest ograniczony geograficznie. Jeśli rynek jest efektywnie zintegrowany, wtedy możliwości arbitrażowe będą wyczerpane a ceny na rynkach sąsiednich będą różniły się tylko kosztami transportu. Innymi słowy, przy słabym stopniu integracji rynków występuje tylko niepełna transmisja cen. Dlatego też, wiedza na temat rynkowej integracji jest bardzo istotna do podejmowania optymalnych decyzji inwestycyjnych. 

ZOBACZ RÓWNIEŻ:

Profesjonalna perspektywa: Wywiad z profesorem Fredrick’iem Cubbage z Uniwersytetu Stanowego w Karolinie Północnej

Jaki był główny cel badań i co one wnoszą do obecnej literatury naukowej?

Głównym celem naszych badań było rozszerzenie wyników empirycznych poprzez ocenę stopnia rynkowej integracji rynków drewna okrągłego w następujących regionach/krajach: Stany Zjednoczone (region południowo-wschodni i północno-zachodni), Nowej Zelandii, Brazylii, RPA, Szwecji, Chile, Kanady, Finlandii oraz Austrii. W porównaniu ze wcześniejszymi analizami, nasze badania wyróżniają się tym, że skupiliśmy się na pięciu kontynentach, wliczając najbardziej znaczące regiony pod względem inwestycji leśnych. W dodatku wykorzystaliśmy dane pochodzące z Wood Resource Quarterly, które zawierają zharmonizowane ceny drewna okrągłego publikowane od 1988 roku. Prawdopodobnie są to najbardziej konsekwentnie przygotowane, ze względu na metodykę, szeregi czasowe z kwartalnymi danymi cenowymi na poziomie krajowym. Na koniec mogę wspomnieć, że nasza analiza objęła okres od pierwszego kwartału 1995 roku do czwartego kwartału 2017 roku, reprezentując względnie długi horyzont czasowy. W analizie wzięliśmy pod lupę 19 różnych produktów drewna okrągłego (m.in. ze względu na gatunek czy sortyment). 

ZOBACZ RÓWNIEŻ:

Leśnictwo to jest biznes!

Jakie były główne wyniki badań?

Ogólnie mówiąc, nasze wyniki pokazały, że rynki iglastego oraz nie-iglastego drewna okrągłego nie są dobrze zintegrowane między krajami, za wyjątkiem Szwecji i Finlandii. Wygląda na to, że ten wynik świetnie wpasowuje się w obecną naukową literaturę przedmiotu, gdzie inni badacze również nie mogli wykryć prawa jednej ceny w swoich badaniach (źródła potwierdzające w naszym artykule). 

Jakie są główne czynniki, które wpływają na brak kointegracji na rynkach drewna okrągłego na świecie?

Brak kointegracji między światowymi rynkami drewna okrągłego nie powinien być zaskakujący z poniższych powodów:

1. Nawet produkty drewna okrągłego tej samej kategorii (np. iglaste drewno tartaczne) różnią się pod względem ich cech i zastosowań na rynku końcowym. Na przykład szybko rosnące sosny w Nowej Zelandii, Chile czy Brazylii zasadniczo nie mają charakterystyk gęstości i wytrzymałości wymaganych do zastosowania w amerykańskim budownictwie mieszkaniowym. W związku z tym nadają się tylko do zastosowań niestrukturalnych, takich jak produkty do wykończenia wnętrz (listwy, ramy drzwi i okien) lub w konstrukcyjnych produktach z drewna. Chociaż tarcica z południowej sosny USA może zastąpić produkty z tarcicy świerkowej, sosnowej czy jodłowej (w krócie SPF, od Spruce, Pine, Fir) z obszarów północnych na amerykańskim rynku budownictwa domowego, budowniczowie mogą raczej preferować lżejsze produkty SPF do budowy ścian wewnętrznych i zewnętrznych, a tym samym mogą zastosować cięższe produkty z sosny południowej przy konstrukcjach dachowych czy kratownicach podłogowych. Wreszcie, niektóre gatunki papierówki iglastej są również preferowane lub pomijane przez producentów ścieru drzewnego i papieru ze względu na różnice w kolorze, gęstości, długości włókien lub zawartości ekstrakcyjnej.
2. Występowanie kosztów transakcyjnych lub kosztów wspomagających zjawisko arbitrażu w dostawach surowca drzewnego między regionami może często przewyższać wartość samego drewna okrągłego, więc rynki mogą pozostawać kiepsko zintegrowane.
3. Prawne restrykcje i dodatkowe koszty transakcyjne w postaci opłat celnych są często wprowadzane na światowym rynku drewna okrągłego w imię ochrony rynków krajowych (np. zakaz eksportu lub znaczące opłaty celne na eksport drewna okrągłego w Rosji czy Białorusi)

Te wszystkie powody prowadzą do tego, że na tę chwilę światowe rynki drewna okrągłego są ze sobą słabo zintegrowane. 

ZOBACZ RÓWNIEŻ:

Zrozumieć Konfederatów

I ostatnie pytanie, jakie jest praktyczne zastosowanie tych wyników badań dla inwestorów zainteresowanych w leśnictwie jako klasie aktywów?

Wszystko wskazuje na to, że światowe rynki drewna okrągłego jeszcze nie osiągnęły punktu kointegracji i silnej korelacji z powodu braku występowania doskonałych substytutów i znaczących kosztów transakcyjnych. Dlatego też takie wyniki mogą zachęcać menadżerów inwestujących w aktywa leśne do dywersyfikacji ryzyka rynkowego, wewnątrz swoich globalnych leśnych portfeli inwestycyjnych, poprzez inwestycje w różnych regionach.

Robert Hagler prowadzi relacje inwestorskie dla amerykańskich strategii i klientów firmy New Forests (australijski TIMO). Bob ma ponad 30-letnie doświadczenie we wszystkich aspektach inwestycji leśnych. Przed dołączeniem do New Forests, Bob był dyrektorem ForestEdge, LLC, zarejestrowanym doradcą inwestycyjnym i doradcą ds. inwestycji leśnych. W ciągu ostatnich 20 lat Bob zajmował szereg wysokich stanowisk, w tym szefa strategii inwestycyjnej czy menedżera ds. portfela międzynarodowego zarówno dla amerykańskich, jak i międzynarodowych firm inwestujących w aktywa leśne. Wcześniej Bob założył i kierował Wood Resources International, międzynarodową firmą zajmującą się doradztwem w zakresie leśnictwa i produktów leśnych, która prowadziła badania i projekty w ponad 70 krajach na całym świecie. Bob uzyskał tytuł licencjata w dziedzinie zarządzania zasobami leśnymi w Virginia Polytechnic Institute oraz tytuł MBA w Penn State University.

Źródło: Chudy, R.P., Hagler, R.W., 2020. Dynamics of global roundwood prices – Cointegration analysis. For. Policy Econ. 115, 102155. 

Main photo: pexels.com