Jak postępować w przypadku sabotowania polowania?

Jak postępować w przypadku sabotowania polowania jest poradnikiem dla myśliwych szwedzkich, opublikowanym przez Svenska Jägarförbundet i opracowanym z konieczności, znanej i polskim myśliwym.

Uczucia zamiast argumentów.

“Już ponad 10 lat jesteśmy świadkami rozwoju w którym fakty, wiedza i doświadczenie na temat łowiectwa i myślistwa są podważane i odrzucane przez wzburzoną i uczuciową argumentację.
Chwilowe jak i przypadkowe “zwycięstwa” na arenie medialnej ważą ciężej niż wkład pracy myśliwego w gospodarkę łowiecką.

Chcąc przekonać opinię publiczną o swojej racji sięga się często do metody przyciągnięcia uwagi, poprzez spektakularne wypowiedzi jak i zwykłe sabotowanie działalności gospodarczej. Działalności mającej związek z hodowlą zwierząt, rolnictwem czy łowiectwem i polowaniem.
W przypadku łowiectwa dotyczy to np. aktywnego przeszkadzania w przeprowadzeniu polowania lub niszczenia urządzeń łowieckich, np. ambon.

Podczas zachodzącego sabotażu umiejętność opanowania sytuacji jest bardzo ważna. Chodzi o zarówno uniknięcie zagrożenia jak i maksymalnego zminimalizowania wpływu aktywistów na opinię publiczną.
Najgorszym co się może zdarzyć jest nagranie i opublikowanie na sieci wzburzonego myśliwego wymachującego swoją bronią.

Media.

Dla aktywisty jest rozgłos A i Z, bez niego jego działalność przechodzi bez echa. Twoim celem jako myśliwego jest zablokowanie tego i odebranie aktywiście inicjatywy.

Jeżeli spotkasz się z sabotowaniem polowania lub przypadkiem wandalizmu, zawiadom sam lokalne media, po meldunku na policję.
Przemilczanie takich spraw lub nadzieja że takie przypadki się nie powtórzą, nie przynosi skutku.

Gdy media przybędą na miejsce zdarzenia pamiętaj o poprawnym i przyjaznym oddaniu obrazu polowania i myśliwych dla reportera. Pamiętaj że często nie ma pojęcia czym w rzeczywistości jest łowiectwo i polowanie. Przeznacz na to tyle czasu ile trzeba i podaj odpowiednie przykłady.
Występując w mediach pamiętaj że mówisz nie do reportera ale do jego czy jej publiczności. Mów prostym i jasnym językiem, absolutnie nie zawodowym czy łowieckim. Unikaj jakiejkolwiek konfrontacji przed kamerą czy mikrofonem.
Współzawodniczysz z aktywistą o sympatie publiczności. Ten który jest spokojny i przyjazny, ten który wykonuje swoje prawnie przypisane mu obowiązki i respektuje poglądy innych, wygrywa zawsze na dłuższą metę.

Aktywiści.

Ci którzy przechodzą od słów do czynów mają na ogół przekonania ideologiczno-filozoficzne. Przypisują zwierzętom cechy ludzkie i odmawiają ludziom prawa decydowania o życiu zwierząt, zarówno ich hodowli jak i ich zabijania.
Uważają oni że mają prawo do łamania prawa po to aby przyciągnąć uwagę innych na swoją interpretację rzeczywistości. Dlatego są oni przekonani że działają słusznie np. poprzez wypuszczenie na wolność 3.000 norek i skazanie ich w ten sposób na pewną śmierć w mękach. Cel uświęca środki i według aktywisty śmierć 3.000 norek jest środkiem w celu zabronienia hodowli tych zwierząt.

Każdy człowiek ma prawo do swoich poglądów. My, myśliwi musimy akceptować i respektować fakt że inni mają odmienne zdanie niż my, niezależnie jak te zdania wydają nam się absurdalne i bezsensowne.
Ale nie musimy i nie powinniśmy akceptować faktu że ktoś łamie prawo lub wyrządza szkodę w celu propagowania swoich poglądów. W tym przypadku prawo jest naszym sojusznikiem.

Co mówi prawo?

Prawo mówi wyraźnie że zwierzyna dzika to zasoby którymi człowiek powinien się opiekować i nimi gospodarować. Jedną z metod zarządzania zasobami zwierzyny dzikiej jest polowanie na nią. Obowiązkiem właściciela gruntów ze zwierzyną dziką jest aktywna gospodarka łowiecka i w nią wchodzi polowanie.

Gospodarka łowiecka i polowania to część gospodarki na terenach wiejskich, choćby w formie turystyki myśliwskiej czy produkcji dziczyzny. Dziczyzny której “produkcja” jest znacznie ludzka i moralniejsza niż “produkcja” wołowiny lub wieprzowiny.

Te argumenty, razem z prawem właściciela terenów łowieckich do polowania na swoich gruntach lub sprzedaży prawa do polowania, czynią następującą interpretację prawa łowieckiego:

Polowanie ma pierwszeństwo w przypadku kolizji z innymi sferami zainteresowań, zwłaszcza gdy dotyczy jakiejś formy gospodarki.

W przypadku myśliwego oznacza to że ma on rację w swoim stanowisku w stosunku do aktywistów, przeszkadzającym w polowaniu ale równocześnie że ponosi on dużą odpowiedzialność w stosunku do innych użytkowników przyrody.

Czyli możemy wyprosić aktywistów z naszych terenów łowieckich ale witamy zbieraczy grzybów czy jagód i pomagamy im w miarę możliwości. To powinni oni czuć wyraźnie z naszej strony.

Allemansrätten (nazwa polska to Prawo każdego człowieka do przebywania wśród przyrody – klasyczne prawo w Skandynawii).

Aktywiści zazwyczaj powołują się na to prawo jako prawo do przebywania na terenach łowieckich.
Odpowiadamy wtedy:
Akcje sabotowania polowania, przeprowadzanego zarówno w celach gospodarczych jak i przyjemnościowych, nie mają poparcia w Allemansrätten.
– świadome przeszkadzanie w polowaniu albo jego sabotowanie podlega karze grzywny.
– wypuszczanie zwierząt gospodarczych z klatek lub niszczenie urządzeń gospodarki łowieckiej podlega karze więzienia.

Gwałt.

Gwałt z naszej strony jest absolutnie wykluczony, niezależnie od formy sabotażu.
Jedynie konieczność natychmiastowej samoobrony dopuszcza jego użycie.

Argumenty.

W czasie treningu medialnego powinieneś przećwiczyć argumenty i sposób ich używania. To przyda ci się nie tylko w stosunku do aktywistów ale również w kontaktach z mediami. Zawsze możesz skontaktować się w tym celu z naszymi konsulentami łowieckimi ( ze Svenska Jägarförbundet).

Zapobieganie.

Najważniejszym jest przeprowadzanie polowań poprawnie pod każdym względem.

– Zawiadomcie swoich sąsiadów że polowanie będzie przeprowadzone. Bądźcie przygotowani do wyjaśnień czym jest polowanie i dlaczego polujemy. Wyjdźcie naprzeciwko z wyjaśnieniami ale bądźcie zdecydowani, jeżeli zajdzie potrzeba.
– Możecie zamknąć drogi prywatne w czasie polowania. Ustawcie szyld lub szyldy informujące o polowaniu i zamknięciu terenu. Wstawcie szyld “Witamy serdecznie z powrotem po zakończeniu polowania”.
– Odnotujcie numery nieznanych samochodów poruszających się po małych drogach. Aktywiści mają jako regułę zwiad terenowy.

W przypadku natknięcia się na sabotaż.

– Filmujcie lub fotografujcie sprawcę/sprawców.

– Poproście o ich nazwiska (to formalność, bo i tak ich nie otrzymacie). Wyraźnie powiedzcie że filmujecie lub fotografujecie aby udokumentować zdarzenie. Filmujcie przede wszystkim twarze, numery samochodu i przypadki groźby.

– Wyraźnie oświadczcie że aktywiści przeszkadzają w polowaniu. Najlepiej aby było to oświadczenie nagrane, bo wtedy będzie dowodem w ewentualnej rozprawie karnej.

– Poproście osoby przeszkadzające o opuszczenie terenu polowania. W przypadku odmowy, dzwońcie na policję. Nawet jak policja nie przyjedzie, będzie to ważny meldunek i dowód.

– Czekajcie na policję zanim zaczniecie działać.

– Bądźcie zawsze w co najmniej dwie osoby, po to aby móc później zaświadczyć o sytuacji.

– Zajmijcie się bronią. Ta absolutnie nie może być obecna i widoczna w czasie rozwoju sytuacji, a zwłaszcza zrozumiana jako groźba. Wtedy możecie być posądzeni i oskarżeni o grożenie bronią. Polećcie komuś z kolegów myśliwych zajęcie się bronią tak aby ją odniósł na bezpieczną odległość.

– Odnotujcie numery samochodów, rysopis sprawcy/sprawców.

– Wznówcie polowanie dopiero wtedy gdy sytuacja jest rozwiązana i jasna. Jeżeli jest to polowanie zbiorowe, poproście dwu kolegów na oczekiwanie policji a sami przenieście polowanie na sąsiedni teren.

Respektujemy przekonania i uczucia innych osób. Tego samego żądamy od innych. “

To poradnik dla szwedzkich myśliwych. Bynajmniej nie przytaczam go aby uczyć polskich, bo sądząc z opisów konfliktów z polskimi aktywistami, podobne rady już stosują. Moim celem jest poniekąd dodanie otuchy i pokazanie że i polscy i szwedzcy myśliwi przeżywają podobne kłopoty i problemy.

źródło: Att hantera jaktsabotage – Svenska Jägarförbundet

Zdjęcie – Svensk Jakt