Homo silvanicus torunensis. 

Ten nowy gatunek człowieka reprezentuje rasę państwowego administratora leśnego, powstałą w wyniku krzyżówek przeprowadzanych przez doświadczonych naukowców z toruńskiej Wyższej Szkoły Kultury Społecznej i Medialnej już od prawie 20 lat.

Czysto fizycznie dobra lasa leśna o. Tadeusza Rydzyka nie charakteryzuje się specjalnymi cechami kwalifikującym ją do miana rasy szczególnej i wybranej, powiedziałbym że wręcz przeciwnie, ale te fizyczne braki nadrabia duchowymi takimi jak wiarą w ojca, w Polski Kościół  Katolicki oraz w prawo i sprawiedliwość reprezentowane przez o. Tadeusza i biskupów Polskiego Kościoła Katolickiego oraz oczywiście przez siebie samą i swoją organizację.

Szczególnie te dwie ostatnie cechy wymagały i wymagają wytężonej pracy specjalistów z WSKSiM, bo o. Tadeusz żąda od nich szczytnego celu stworzenia rasowych, porządnych ludzi lasu, nie definiując  jednak bliżej cech tej leśnej porządności.

Pomóżmy więc ojcu Tadeuszowi w jego pracy nad homo silvanicus* torunensis** i korzystając z dobrych wzorów z niedalekiej przeszłości sprzed ponad 30 lat, znanej mu przecież, proponujemy opis, niepełny i niedoskonały, idealnego osobnika nowej leśnej rasy gatunku silvanicus torunensis.

Jest to:

• człowiek nie potrafiący myśleć i działać samodzielnie, podporządkowany ślepo swemu zwierzchnikowi
• człowiek zniewolony intelektualnie, zakłamujący przeszłość i tworzący historię na nowo, zarówno swojej organizacji jak i Państwa
• człowiek uciekający jak diabeł od święconej wody od konieczności posiadania własnego zdania i podjęcia osobistej odpowiedzialności
• człowiek przekładający własne interesy oparte na egoistycznej polityce swojej organizacji i pracodawcy nad interesy społeczności lokalnej i Państwa, uważający równocześnie że ta społeczność i Państwo to tylko on i jego organizacja
• człowiek będący karierowiczem i wytyczający ścieżki kariery w ogrodach odpowiedniego proboszcza czy biskupa oraz utrwalający ją obecnością na imprezach u o. Tadeusza
• człowiek pozbawiony własnej osobowości i godności albo utożsamiający osobowość i godność z cechami lepionymi przez wymienionych powyżej ojców chrzestnych
• człowiek który za punkt honoru uważa nie robić nic niż coś zrobić i zaryzykować błąd
• człowiek cechujący się agresją wobec słabszych i uniżonością wobec silniejszych
• człowiek odizolowany od świata poprzez wszechobecność leśnej propagandy swojej organizacji Lasy Państwowe
• człowiek wierzący ślepo w tą propagandę oraz uważający swoją organizację i pracodawcę za śmietankę leśnictwa światowego
• człowiek uważający siebie za śmietankę swojej lokalnej społeczności (obok proboszcza oczywiście) a swoją organizację Lasy Państwowe za śmietankę społeczeństwa (obok Polskiego Kościoła Katolickiego oczywiście).

Zdajemy sobie sprawę iż tworzenie nowej rasy leśnej nie jest rzeczą łatwą i idealne osobniki tej rasy nie rodzą się na kamieniu, czego zresztą dowodzą liczne roszady wśród kierowniczych przedstawicieli torunensis w organizacji LP.

Ośmielamy się więc dodać do użytku kilka znanych zapewnie o. Tadeuszowi i jego wykładowcom oraz czołowym przedstawicielom torunensis sytuacji i stosunków takich jak: zastraszanie, mobbing, ciągłe kontrole w pracy, łamanie kręgosłupów moralnych i zasad etycznych, brak zaufania, zła atmosfera w pracy, donosicielstwo, po to aby wymienić kilka przydatnych uwarunkowań niezbędnych do dostąpienia zaszczytu zaliczenia w grono homo silvanicus torunensis.

A w ramach treningu oraz doskonalenia ciała i duszy, nękanych wymaganiami naukowców z WSKSiM oraz o. Tadeusza, proponujemy systematyczne uczestnictwo przedstawicieli dobrej rasy leśnej Homo silvanicus torunensis w Drodze Różańcowej w lasach nadleśnictwa Skarżysko oraz w licznych pielgrzymkach organizowanych przez proboszcza, biskupa czy o. Tadeusza.

*silvanicus, silvani – leśny, język łaciński

cus – sufiks, przyrostek z gramatyki łaciny klasycznej, tworzący przymiotnik.

Przykład – Homo sovieticus

**torunensis

Toruń, miasto, stolica Polskiego Kościoła Katolickiego

ensis – sufiks, przyrostek z gramatyki łaciny klasycznej łączony z nazwami, w tym przypadku z Toruń.

Przykłady na stosowanie sufiksu – Homo floresiensis, Homo heidelbergensis czy Homo neanderthalensis

Zdjęcie: onet