Jak wypada SILP przy pomiarach rzeczywistych? Różnice sięgają nawet 80%! Czytajcie dalej. 

Relacja pomiędzy przyrostem a pozyskaniem surowca drzewnego jest niewątpliwie jednym z podstawowych wskaźników trwałej gospodarki leśnej. Corocznie w nadleśnictwach w Systemie Informatycznym Lasów Państwowych (SILP) odbywa się bieżąca aktualizacja informacji o stanie lasu, gdzie między innymi szacuje się wielkość przyrostu miąższości drzewostanów. Do tego celu wykorzystywane są dane z tablic zasobności i przyrostu drzewostanów zestawionych przez Szymkiewicza, których wiarygodność i dokładność często poddawana była w wątpliwość.

Pracownicy IBL oraz Wydziału Leśnego SGGW dokonywali pomiarów od roku 1996 w 94 drzewostanach sosnowych nadleśnictw Golub Dobrzyń, Zamrzenica i Jedwabno (RDLP Toruń i Olsztyn). Bieżący roczny przyrost miąższości określony na podstawie dwukrotnego pomiaru miąższości drzewostanów porównano z przyrostem oszacowanym według procedury stosowanej w SILP (tablice zasobności i przyrostu Szymkiewicza). Przyrost miąższości drzewostanów zestawiono łącznie dla klas wieku. Dodatkowo określono wskaźnik intensywności użytkowania, rozumiany jako iloraz miąższości drzew pozyskanych z analizowanych drzewostanów i ich bieżącego przyrostu miąższości.

Zaprezentowane wyniki wskazują, że obliczając przyrost na podstawie różnicy dwóch pomiarów miąższości, uzyskano zdecydowanie wyższe wartości w porównaniu do przyrostu obliczonego przy użyciu procedur aktualizacyjnych SILP. Różnice między dwoma metodami określenia przyrostu wahały się od 30 do 80%. Największe różnice bezwzględne stwierdzono dla III klasy wieku, gdzie bieżący roczny przyrost miąższości według pomiarów (14,5 m3/ha) był o około 75% wyższy niż przyrost określony według procedur stosowanych w SILP (8,3 m3/ha). Różnice między dwoma metodami zaprezentowane są poniżej.

Innymi słowy, odkładający się obecnie przyrost miąższości drzewostanów sosnowych jest zdecydowanie wyższy od wartości zamieszczonych w tablicach zasobności zestawionych przez Szymkiewicza. Jeśli chodzi o poziom użytkowania odniesiony do wielkości przyrostu oszacowanego na podstawie tablic zasobności (wykorzystywany w SILP) średnio dla klas wieku to wynosił od 56 do 74%. Natomiast wskaźnik intensywności użytkowania obliczony względem przyrostu określonego na podstawie dwukrotnego pomiaru miąższości, jedynie w grupie drzewostanów IV klasy wieku nieznacznie przekraczał 50% (!).

Autorzy zauważają, że zwiększenie w ostatniej Instrukcji [2012] maksymalnego etatu użytkowania przedrębnego do 75% przewidywanego przyrostu bieżącego (określanego na podstawie tablic) ograniczy jedynie przypadki przekraczania przez nadleśnictwa orientacyjnego etatu użytkowania przedrębnego. Jednak w dalszym ciągu będzie to jednak planowanie oparte na niewłaściwych założeniach.

Źródło: Jabłoński M. 2013. Dokładność określania bieżącego przyrostu miąższości drzewostanów sosnowych stosowanego w Systemie Informatycznym Lasów Państwowych. SYLWAN R. 157 (9):643-651, 2013