Ancient Forest – Stary Las

Las którego zdjęcia widzimy w https://www.ancientforestalliance.org/photo-gallery-old-growth-logging-on-edinburgh-mt-near-port-renfrew/ zasługuje w zupełności na nazwę Stary Las, jak i na Ancient Forest, nazwę tak często używaną w ostatnich dwu latach w odniesieniu do Bialowieza Forest.

Nie jest on lasem chronionym ale zawiera wiele tzw. hotspots, czyli miejsc biologicznie bardzo wartościowych.  

Leży przy Edinburgh Mountain na terytorium ludności pierwotnej Pacheedaht w zachodniej części Vancouver Island, wyspa na Oceanie Spokojnym o powierzchni 31. 285 km2, w kanadyjskiej prowincji British Columbia. 

Jest on użytkowany przez firmę Teal Jones od roku 2016 i zdjęcia pokazują zrąb zupełny na powierzchni 15 ha, który jest kolejnym do dodania do 75 ha z poprzednich lat  a wycinana jest daglezja zielona (Pseudotsuga menziesii)  i żywotnik  olbrzymi (Thuja plicata) o wymiarach, jak widać raczej imponujących. 

Teal Jones Group opisana jest na sieci https://tealjones.com/our-company/history/ jako koncern przemysłu tartacznego, działający w  British Columbia, eksportujący swoje towary do wielu krajów ale najprawdopodobniej przede wszystkim do USA. 

Organizacja Ancient Forest Alliance (AFA) odwiedziła niedawno teren zrębu i znalazła wiele ściętych i olbrzymich drzew takich jak np. zywotnik olbrzymi o średnicy 2 m czy niewiele  cieńszą daglezję. 

Fotograf TJ Watt mówi: 

– Przy Edinburgh Mountain mamy jeden z największych lasów deszczowych strefy umiarkowanej na Vancouver Island i niestety nie jest on objęty formalną ochroną. Teraz wycina się go kawałek po kawałku. 

W lesie rośnie też druga największa w Kanadzie daglezja, nazwana Big Lonely Doug. Stoi ona teraz samotna na zrębie i pytanie jest jak długo, z uwagi na wiatry. 

TJ Watt mówi dalej: 

– Zręby niszczą system ekologiczny takiego lasu ale również i przemysł turystyczny na Vancouver Island. Turyści odwiedzają nasze lasy deszczowe z ich ogromnymi drzewami i zwierzyną dziką, dla lasów i zwierzyny, a nie dla zrębów. Las jest nimi poszatkowany i biologiczne hotspots oraz jego turystyczna atrakcja zanikają. 

Kanada…

Mistrz świata w wylesianiu, czytam na polskiej sieci informację z http://bejsment.com/2014/09/07/kanada-mistrz-swiata-w-wylesianiu/ i podobnych tekstów można znaleźć więcej. 

Na 310.000.000 ha powierzchni leśnej albo 236.000.000 ha lasów gospodarczych certyfikatem FSC objęte jest tylko 69.000.000 ha (2017), ale czy FSC byłby gwarantem zachowania ancient forest na Vancouver Island?

Szwedzkie czasopismo leśne Skogsaktuellt rozmawiało w  roku 2013 z Evan Kleindienst , inżynierem leśnikiem, pracującym właśnie w  British Columbia. 

Jakie przepisy musisz uwzględniać w swojej pracy, padło pytanie. 

– Musimy przestrzegać praw zawartych w  ”Forest and Range Practices Act”, ”Forest Act”, ”Wildfire Act” och ”Fisheries Act”. Jest ich więcej ale te cztery są najważniejsze, powiedział on. 

Przypuszczam że Forest Act zawiera również przepisy jeżeli nie FSC to prawdopodobnie podobnego certyfikatu. Przynajmniej na papierze. 

Kanada jest czwartym na świecie eksporterem produktów drzewnych i 93% powierzchni stanowią odpowiedniki lasów państwowych, tzn. lasy administrowane przez rządy poszczególnych prowincji a tylko 7% lasy prywatne z nieśmiałą, w porównaniu do krajów europejskich, liczbą 450.000 właścicieli leśnych. 

W roku 2016 został w Kanadzie zawarty głośny i znaczący układ o ochronie lasów deszczowych strefy umiarkowanej dotyczący lasów Great Bear Rainforest (https://en.m.wikipedia.org/wiki/Great_Bear_Rainforest) o nazwie Great Bear Rainforest Agreement. 

Układ podpisany został przez rząd British Columbia, przedstawicieli First Nations (ludność pierwotna) oraz przez przemysł leśny. 

https://www.bbc.com/news/amp/world-us-canada-35467660

85% lasów Great Bear Rainforest w Kanadzie jest od tego czasu chronione a 15% jest dopuszczone do użytkowania. 

Powierzchnia chroniona wynosi około 3,1 mln ha i układ jest zakończeniem ponad 20-letniej walki o ochronę lasu, walki w której First Nations jako ludność pierwotna połączyły się we wspólnym interesie z działaczami ochrony przyrody m.in. Greenpeace. 

Pozostała powierzchnia Great Bear Rainforest, te 15% i 550.000 ha jest powierzchnią ze ściśle regulowanym użytkowaniem lasu opisanym jako mniejszym o 40% w stosunku do roku 2006, nie przekraczającym 2,5 mln ha rocznie w 10-letnim okresie do roku 2026. 

Po tym czasie użytkowanie musi być ukierunkowane na  wyłącznie przyrodnicze a gospodarka leśna na tym obszarze powinna być dokumentowana przejrzystymi raportami rocznymi. 

Valerie Langer szef ForestEthics Solutions (pozostałe organizacje ochrony przyrody to Greenpeace oraz Sierra Club) mówiła wtedy, w roku 2016, że Great Bear Rainforest Agreement jest prawdopodobnie najbardziej wizjonerskim układem o ochronie lasów na kuli ziemskiej, układem który powinien być standardem prawnym przy umowach o zachowywanie stojących lasów starych i zdrowych jako siedlisk przyrodniczych i zapasów związanego w nich dwutlenku węgla. 

To prawdopodobnie jest racją ale w tym układzie zachodzi pytanie skąd wziął się konflikt na Vancouver Island, wyspie objętej przecież układem co widzimy na zdjęciach w artykule https://www.canadiangeographic.ca/article/most-great-bear-rainforest-now-protected-logging?

Czy dobrych chęci starczyło tylko na dwa lata? 

Zdjęcie: TJ Watt